بررسی اپیدمیولوژیک علل مرگ و میر بیماران بستری شده در یک بیمارستان

مقدمه: مرگ و میر بیمارستانی یکی از مهم ترین عوامل تعیین کننده وضعیت سلامت جامعه محسوب می گردد و دستیابی به اطلاعات صحیح از میزان، روند و علل مرگ در جهت تعیین اولویت ها و مداخلات بخش سلامت حایز اهمیت فراوان است. مطالعه حاضر در جهت شناخت بهتر علل مرگ و میر در بیماران مراجعه کننده به بیمارستان در تهران در سال های 1393 و 1394 انجام شده است. مواد و روش ها: این مطالعه به صورت توصیفی- مقطعی و با استفاده از اطلاعات موجود در بخش مدارک پزشکی بیمارستان مورد نظر طی سالهای 1393 و 94 انجام گرفت. به منظور انجام مطالعه، پرونده بالینی تمام بیماران فوت شده در دوره زمانی یاد شده استخراج و در فرم آماری روا و پایا شده با اطلاعات بایسته از قبیل جنس، سن، بخش و سرویسی که بیمار در آن بستری شده بود، شیفت فوتی، روز تعطیل و یا غیر تعطیل فوت بیمار، تعداد روز بستری و نوع فوتی قبل یا بعد از 24 ساعت بستری درج گردید تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss20 و آماره توصیفی و آزمون های تحلیلی کای اسکوئر انجام گرفت. نتایج: تعداد کل مرگ و میرها در بیمارستان مورد نظر در طی دو سال 1386 نفر بود که این میزان برای سال 93 و 94 به ترتیب برابر 678 و 708 نفر بودند. از این میزان 779 نفر مرد(2/56%)، 562 نفر زن(5/40%) و تعداد 45 نفر(2/3%) نوزاد بودند. میزان مرگ و میر در کل طی سال 94 نسبت به سال 93 معادل 4/4% افزایش داشته است. نتیجه گیری: سن بالای بیماران فوت شده نشانگر اهمیت کنترل و پیشگیری از شیوع بالای بیماری های با علل مرگ غیر تروماتیک و سابقه مثبت بیماری های مزمن قبلی در بیمارستان مورد نظر را نشان می دهد و باید اقداماتی در خصوص پیشگیری از بروز مرگ های ناشی از بستری های طولانی مدت برای چنین بیمارانی با ارائه خدمات هوم کیر با دادن آموزش های لازم به همراهان بیمار در خارج از بیمارستان در گروه های سنی بالا نقش موثری ایفا نماید.